Cun estilo propio pero influenciado por escritoras, preséntanos a historia de dúas rapazas que rematada a carreira universitaria, intentan fuxir dos seus lobos, das súas sombras. Encaixa perfectamente coas liñas editoriais ‘máis visuais’ e poéticas que podemos atopar actualmente no mercado do libro. Visual, porque mentres lemos a súa novela creamos esa imaxe na nosa cabeza; e poética, porque aínda que os versos non representen máis que unha vixésima parte da obra, resoan ó longo de toda a prosa. Trata con delicadeza e agarimo distintos temas universais ancestrais, como a violencia, o amor, a amizade, a responsabilidade, a ética, o sexo e a sexualidade, a discriminación, a diferenza, as drogas e as adiccións... Estes temas están tamén presentes nos poemas de Rosalía de Castro que introducen cada un dos capítulos do libro. Así, a novela pode empregarse como ferramenta pedagóxica e de reflexión para a propia lectora e tamén como ferramenta para iniciar debates en calquera ámbito social.