O que queda de nós ofrece xuntas as dúas versión da historia de dous seres que a vida separou e que se amaron sempre. (Unha árbore, un adeus, 1988; Ao pé do magnolio, 2004).
Marina Mayoral narra a historia de Laura e Paco e amósanos unha reflexión sobre ese sentimento misterioso que chamamos amor: “Un sentimento escolleito que moi poucos chegan a vivir, aínda que todo o mundo pensa que si. O amor non é o gusto, nin o agarimo, nin o bo entendemento, nin a admiración. É o único sentimento que non ten necesidade do obxecto para manterse vivo, medra coas dificultades, coa ausencia, coa distancia, e a morte non pode nada contra el”.